„KORONA Z PIÓR” Isaac Bashevis Singer (zeszyt nr 5, książka 67)

“Rzeczywistość nie jest ani solipcyzmem, ani materializmem. Należy zacząć od początku: czym jest czas? Czym jest przestrzeń? Tu tkwi klucz do całej zagadki.”

„ We wszechświecie nie ma małych i dużych zdarzeń. Dla wieczności ziarenko piasku jest tak samo ważne jak galaktyka”

„ W świecie, w którym ludzi zabija się w komorach gazowych, jaki sens ma sztuka.”

„ Prawdziwa miłość to przebaczenie. Cywilizowany człowiek musi nauczyć się największej ze sztuk pokonywać zazdrość”

„ Nie ma drugiej instytucji tak wzgardzonej i wyśmiewanej jak instytucja małżeństwa.”

„Dzisiaj szatan nie musi wysilać się, by nas skusić. Dziewięć muz wykonuję pracę za niego.”

„Pełna szczerość łączy się ze wszystkimi siłami natury.”

„Wszystko może stać się namiętnością włącznie z emocjami.”

„Nie ma kłamstw, są tylko zniekształcone prawdy.”

„Przywilej pozostawienia dobrego imienia należy tylko do wieśniaków. W mieście takim, jak Nowy Jork imię człowieka często umiera przed jego śmiercią”

„PIASKOWA GÓRA” Joanna Bator (zeszyt 8, książka 142)

 „Dziecko jest miękkie i pootwierane na świat, świat wlewa się w nie, przenika skórę, osadza się w środku, tego nikt już nie zetrze.”

„(…)wspomnienia zamarzają w najdziwniejszych momentach pamięci.”

„Córki psują się szybciej, niż mięso mielone. Najlepiej byłoby je zamrozić wyjąć bezpośrednio przed spożyciem.”

„Idąc jakby mniej człowieka boli.”

„W momencie gdy życie Haliny z Władkiem i dzieckiem zaczęło się mościć w sieci krzyżujących się ścieżek, świat wzdął się jak balon i rozpadł na kawałki.”

„Przesiedleniec nie ma nawet rodzaju żeńskiego, który można by przykroić do nagości, gdy posiada się zdolności krawieckie.”

„(…)jakby czas był czymś, co można zszyć z kawałków pobożnych życzeń i spóźnionych żalów.”

„Imię to jedyna rzecz, która w użyciu się nie zużywa.”

„BEZPOWROTNIE UTRACONA LEWORĘCZNOŚĆ” Jerzy Pilch (zeszyt 7, książka 96)

„ Niepamięć jest zasadą snu. Niepamięć jest zasadą literatury. Literatura to zbiór zapisanych snów, biblioteka to jest wielki sennik, największa powieść realistyczna, to jest także ściśle zapisany i bardzo wyrazisty sen. Co nie jest wymówione zmierza do nieistnienia.”

„Życie jest jednorazowe i w swej jednorazowości produkuję silny, mityczny i nieubłagany głód powtarzalności.”

„Książek nie czyta się po to, by je pamiętać. Książki czyta się po to, aby je zapominać, zapomina się je zaś po to, by móc znów je czytać.”

„Biblioteka jest zbiorem snów zapomnianych, ale utrwalonych, jest szansą nieustannego powrotu, a każdy powrót może stać się pierwszym przyjściem.”

„W czytaniu, zapominanie jest równie ważne jak pamięć, powtórna, kolejna lektura, to nie jest żadne proste „przeżyjmy to jeszcze raz”, to ponowne uruchamianie snu, a sen choć już kiedyś śniony, zawsze jest nieprzewidywalny.”

„Literatura jest wiekuistym wychodzeniem ze snu i wchodzeniem w sen. Człowiek piszący jest zawsze na krawędzi, zawsze u progu tych światów, nawet w głębi pisania jest zawsze u brzegu pisania.”

„Podróżuje się do miejsc intensywnych, do miejsc silnie sugerujących istnienie ukrytego ładu, podziemnego języka, gotowości artykulacyjnej.”

„Wszystko jedno, czy ma się przed sobą sto lat, rok, czy tydzień, zawsze się ma przed sobą wszystko.”

„W ciekawości śmierci jest pewien rys pornograficzny, który każe tym, co jeszcze nie pomarli dociekać jak dalece ci, co pomarli, wiedzieli, że umierają.”

"NIEZNOŚNA LEKKOŚĆ BYTU" Milan Kundera (zeszyt nr 5, książka 58)

„Kochać się z kobietą i spać z nią to dwie namiętności nie tylko różne, ale prawie przeciwstawne. Miłość nie wyraża się w pragnieniu spółkowania ale w pragnieniu wspólnego snu.”

„Tylko przypadek może wyglądać jak wysłannik losu. To co jest nieuchronne, czego się spodziewamy, co powtarza się codziennie, jest nieme. Tylko przypadek do nas przemawia.”

„Jeśli miłość ma być miłością niezapomnianą, od pierwszej chwili muszą się ku niej zlatywać przypadki jak ptaki na ramiona świętego Franciszka z Asyżu.”

„Człowiek, którego wiedze poczucie piękna, przemieni przypadkowy zbieg okoliczności w motyw, który już pozostanie w kompozycji jego życia. Wraca do niego, powtarza go, zmienia, rozwija- jak kompozytor temat swej sonaty.”

„Człowiek komponuje swe życie według praw piękna, nawet w chwilach największej rozpaczy.”

„Zmysłowość jest maksymalną mobilizacją zmysłów”.

„Ten, który upada mówi: ponieś mnie.”

„Muzyka jest negacją słów, zdań muzyka to antysłowo.”

„Piękno jest zdradzonym światem.”

„Kochać to znaczy wyrzec się siły”.

„Pytania, na które nie ma odpowiedzi, wyznaczają granicę ludzkich możliwości, wyznaczają ramy ludzkiego istnienia.”

„Wyjątkowość „ja” jest ukryta w tym co niewyobrażalne. Wyobrazić sobie umiemy tylko to, co jest takie samo we wszystkich ludziach, to co ogólne.”

„Miłość zaczyna się w chwili, kiedy kobieta wpisze się swym pierwszym słowem do naszej pamięci poetyckiej.”

„Bez eksperymentu wszelkie rozważania są tylko grą hipotez”.

„Historia jest równie lekka jak jednostkowe życie ludzkie, lekka jak puch, jak unoszący się kurz, jak to, czego już jutro nie będzie.”

„Kiedy biegun północny zbliży się do południowego na wyciągnięcie dłoni, kula ziemska zniknie, a człowiek ocknie się w pustce, która wywoła w nim zawrót głowy i skusi do runięcia w dół”.

„Gówno jest trudniejszym problemem teologicznym niż zło.”

„Braterstwo wszystkich ludzi świata można zbudować wyłącznie na kiczu.”

„Kicz jest parawanem zasłaniającym śmierć.”

„Źródłem kiczu jest kategoryczna zgoda na byt.”

„Kicz jest stacją tranzytową pomiędzy bytem a zapomnieniem.”

„Nigdy nie będziemy mogli z całą pewnością stwierdzić, na ile nasze stosunki z innymi ludźmi są wynikiem naszych uczuć, miłości, nienawiść, dobroci lub złości, a na ile są spowodowane stosunkiem sił pomiędzy nami a nimi.”

„Prawdziwa dobroć człowieka może się wyrazić w sposób absolutnie czysty i wolny tylko w stosunku do tego, kto nie reprezentuje żadnej siły.”

„Możliwe, że nie jesteśmy w stanie kochać właśnie dlatego, że pragniemy być kochani, to jest dlatego, że domagamy się od tego drugiego miłości, zamiast podchodzić do niego beż żadnych wymagań i pragnąc wyłącznie jego obecności.”

„Szczęście jest pragnieniem powtarzalności.”

„Przerażenie jest pozbawione jakiegokolwiek piękna. Nie widzimy niczego poza ostrym światłem nieznanego wydarzenia, które nas nie zaskakuje w przeciwieństwie do tego smutek zakłada naszą wiedzę.”

„Smutek był formą, a szczęście treścią. Szczęście wypełniało przestrzeń smutku.”

„Metafory są rzeczą niebezpieczną. Z metaforami nie należy igrać. Miłość może się narodzić z jednej metafory.”

„Słaby musi znaleźć dość siły, by odejść, jeśli ten silny jest za słaby, by umieć skrzywdzić słabego.”

„Tak wyglądają chwilę, w których rodzi się miłość: kobieta nie może się oprzeć głosowi, który wywołuję na zewnątrz jej zalęknioną duszę, mężczyzna nie może się oprzeć kobiecie, której dusza jest wrażliwa na jego głos.”

„Miłość jest jak imperium- kiedy niknie idea, która je zrodziła, i ono musi się rozpaść.”

"MIŁOŚĆ Z CZASACH ZARAZY" Gabriel Garcia Marquez (zeszyt nr 5, książka 56)

„Większość śmiertelnych chorób posiada swój własny zapach, żaden jednak nie jest aż taki specyficzny jak zapach starości.”

„Pamięć serca unicestwia złe wspomnienia wyolbrzymiając dobre. Dzięki temu mechanizmowi udaję nam się znosić ciężar przeszłości”

„ Konstytucja nie jest dla kraju zamieszkałego przez ludzi, lecz przez aniołów”

„Jedynym bólem jaki przeraża w śmierci, jest to, że można umrzeć nie w miłości”

„Życie jest mądrzejsze od nas wszystkich.”

„ Miłość to przede wszystkim talent. Albo się z tym rodzisz, albo nigdy się tego nie nauczysz.”

„ Wyjście za mąż za kogoś kogo się nie kocha, to najnikczemniejszy sposób kurwienia się.”

„Kobieta, która już raz poszła do łóżka z mężczyzną, będzie z nim szła za każdym razem, kiedy mężczyzna zechce, po ile potrafi ją za każdym razem przekonać do tego swą czułością.”

„Dzieci kocha się nie dlatego, że są dziećmi, ale z przyjaźni, która towarzyszy ich wychowaniu.”

„ Problem małżeństwa polega  na tym, że kończy się ono co noc, z chwilą gdy przestajemy się kochać, i każdego dnia rano trzeba przed śniadaniem ponownie przystępować do jego odtwarzania.”

„W życiu publicznym trzeba nauczyć się panować nad strachem, w życiu małżeńskim trzeba nauczyć się panować nad wstrętem.”

„Dzieci kierują się pewniejszymi kryteriami.”

„ Na tym świecie nie ma nic trudniejszego od miłości.”

„ Można kochać jednocześnie i z równym bólem wiele kobiet, żadnej z nich nie zdradzając.”

„ Serce ma więcej pokoi niż mój kurewski hotel”

„ Nic tak nie upodobnia do danej osoby jak charakter śmierci.”

„ Miłość jest to stan łaski nie prowadzący do niczego, lecz stanowiący, sam w sobie początek i koniec.”

„Ciało trzyma się, dopóki my się trzymamy.”

„ Kobiety są w stanie dorosnąć w trzy dni.”

„ Nie istnieje kobieta zdolna przez pół roku poskromić swą ciekawość wobec otrzymywanych codziennie listów, nie starając się dowiedzieć, jakiego koloru atramentem zostały napisane.”

„ Czas starości nie jest płynącym po równi potokiem, ale bezdenna cysterną, z której wycieka pamięć.”

„ Najistotniejszym elementem w dobrym małżeństwie nie jest szczęście ale trwałość.”

„ Starość zaczyna się z pierwszym niegroźnym upadkiem, śmierć zaś następuje po drugim.”

„ Co zrobić z miłością, pozbawioną swego pana.”

„Mężczyźni są biednymi niewolnikami przesądów.”

„ Kiedy kobieta postanawia przespać się z jakimś mężczyzną, nie ma takiego parkanu, którego by nie przeskoczyła, fortecy, której by nie zdobyła, ani jakiejkolwiek normy moralnej, której nie byłoby gotowa złamać: i nie ma takiego Boga, który by ją powstrzymał.”

„Miłość staję się głębsza i szlachetniejsza w nieszczęściu.”

„ W sekretnych przygodach, kobiety niczym nie różnią się od mężczyzn: identyczne fortele, identyczna wena twórcza, identyczne pozbawione wyrzutów sumienia zdrady.”

„… już nie czuli się jak dopiero zakochani, ani tym bardziej jak późni kochankowie. Było, tak jakby przeskoczyli uciążliwą mękę małżeństwa docierając od razu do sedna miłości. Przemijali w milczeniu niczym dwoje starych małżonków doświadczonych przez życie, poza zasięgiem pułapek namiętności, poza zasięgiem brutalnego szyderstwa, marzeń i pełnych ułudy rozczarowań: poza zasięgiem miłości. Bo zdążyli razem, już tyle przeżyć, żeby pojąć, że miłość jest miłością o każdej porze i w każdym miejscu, ale im bliżej śmierci tym bardziej jest intensywna.”

„To nie śmierć, ale własne życie nie ma granic.”

„ Psy są służalcze, a nie wierne, koty zdradliwe i wyrachowane, pawie są heroldami śmierci, ary są jedynie dekoracyjnymi zawadami, króliki rozbudzają chciwość, małpy roznoszą zarazę lubieżności, koguty są przeklęte, bo umożliwiły, aby trzykrotnie zaparto się Chrystusa.”

„ Łatwiej jest walczyć z wielkimi katastrofami małżeńskimi niż z drobnymi biedami codziennego życia.”

„ Mądrość przychodzi wtedy, kiedy nie jest już do niczego przydatna”

"POŻEGNANIA" Stanisław Dygat (zeszty nr 7, książka 113)

„Nie wraca się do zakończonych losem spraw, chyba że po klęskę”.

„Każde miasto na świecie ma swoją szczególną mgiełkę, którą niebo pod wieczór podkreśla miejską urodę, jak piękna kobieta twarz szminką.”

„Siedzenie na ławkach miejskich alei to śmieszna rzecz. Odpoczynek jest zasadniczo rzeczą intymną, jak miłość i cierpienie. Ta funkcja odpoczywania odbywa się publicznie, publicznie zresztą na pozór, ponieważ każdy z odpoczywających zachowuje majestatyczną i filozoficznie świadomą obojętność wobec osób pozostających w postawie pionowej i ruchomej, ponieważ między siedzącymi istnieje nieme porozumienie w obojętności i solidarności siedzenia.”

„Każdy człowiek bez względu na pochodzenie i stanowisko w skrytości ducha marzy o jakiejś wielkiej, patetycznej scenie, której choć przez moment mógłby stać się bohaterem.”

„Nie powiedziałbym, że rzeczywistość nie dorównuje wyobraźni. Zawód jaki sprawiają miasta i kraje znane z opowiadań, z kina, pocztówek i podobnych rekwizytów przyprawionych własnym marzeniem zawiera się w przywiązaniu do tej pierwszej wizji. Z pewną smętną czułością zostaje się przez pewien czas wiernym, tej przestrzeni, mistycznej kochance, gardząc i pamiętając drugą, aby pewnego dnia stwierdzić ze zdumieniem, że jest tylko jedna, ta rzeczywista i, że w istocie nigdy żadnej innej nie było.”

„Trzeba koniecznie wracać do miejsc, za którymi się tęskni, bo inaczej zbytecznie naprzykrzać się światu tęsknotą.”

„Żadnego mężczyzny tak sobie kobieta nie ceni, jak tego, który kocha się w niej bez wzajemności. Kobieta może ścierpieć stratę kochanka ale jej miłość własna nie pogodziłaby się nigdy z utratą mężczyzny wiernego, oddanego i zakochanego w niej bez wzajemności.”

"WIDNOKRĄG" Wiesław Myśliwski (zeszyt nr 7, książka 90)

„Ceną słów jest nasz los”

„Bóg to tylko inna perspektywa”

„Trwałość pamięci jest miarą rozpaczy, a rozpacz to przecież nic innego, jak dumny i cierpliwy związek człowieka z samym sobą”

 „Niezapominianie jest przestrzenią sumienia, a umieranie tylko przechodzeniem czasu w przestrzeń”

„Nie za wygląd się kocha, ale nie wiadomo za co”

„ Najciężej jest ruszyć. Nie dojść ale ruszyć. Bo ten pierwszy krok nie jest krokiem nóg, lecz serca. To serce najpierw rusza, a dopiero nogi za nim zaczynają iść. A na to nie tylko trzeba siły, ale i przeznaczenia, żeby przemóc serce i powiedzieć: to ruszam. A to dużo trudniej, niż powiedzieć, to umrę, choć trochę mniej, niż powiedzieć, to urodzę się.”

„Piękno jest skazane na naszą łaskę. Nie umie się samo bronić, milczy i jedynie gdzieś w środku goreje. I może tak milczące gorać przez wieki, nie zauważone, zadeptywane, póki ktoś nie dojrzy w nim swojej nadziei i swojej rozpaczy, komu wypełni pustkę życia.”

„Wszystko co żyje, jest nieledwie namiastką piękna, żeby nie powiedzieć, materią piękna. Musi przejść dopiero żeby stać się pięknem. W śmierci, jak w tyglu się wytapia i zostaje czysty kruszec. Inaczej zawsze będzie niedostatkiem, ułomnością, niespełnieniem.”

„Pamięć boi się swoich miejsc, pamięć jest chorobą wydziedziczenia”

„Zrozumienie jest trudniejsze od cierpienia. Kto wie, może to najwyższy stan cierpienia.”

„Naturą schodów jest ludzkie zmęczenie”

„Cóż ważniejsze jest od słów, wszystko się ze słów bierze, i nawet najkrwawsza bitwa toczy się o słowa, które po niej zostaną”

„Granice nie tak łatwo umierają, pamięć nieraz umrze, a granice żyją.”

„Każde zachwycenie jest jak deszcz”

„Nic nie znaczą słowa, które umierają”

„Idzie się wedle tego, co się  w sobie niesie. Inaczej się z płaczem idzie, inaczej z chorobą, inaczej ze złością, inaczej gdy się z poczty list niesie.”

„Wódka przypisana jest do nieszczęść jak skóra do ciała”

„Jedyna droga do tajemnicy prowadzi przez rozpacz. Można by wręcz powiedzieć, szczęśliwi, których stać na rozpacz.”

„Udręka niewiary jest najdotkliwszą z udręk”

„Na sny trzeba życiem zarobić i to nie raz gorzko. Och jak gorzko. Nie przyśni się ból, gdy na jawie nie boli. Nie przyśni się też miłość, jeśli na jawie się nie kocha.”

„Do miłości wiedzie cierniowa droga. Miłość to nie poryw. Nie otrzymuje się jej ot tak w darze. Miłość trzeba wytęsknić, wycierpieć i wypłakać”

„Tango to modlitwa dwóch serc do siebie.”

„To nie takie proste spojrzeć, gdy się spojrzeniem dotyka bólu.”

„Dotknięcie nie ma kierunku ani brzegów jak rzeka.”

„Niewiele przecież trzeba słów, żeby zamknąć w nich nasze przeznaczenie. I być może, ze wszystkich słów tylko te niedokończone są jak ziarna, kiełkują, rosną.”

„Domyślność ma jednak swoje granice”

„Myśli widzą na przestrzał, a oczy aby po wierzchu. Oczy niby patrzą, ale widzą, to co myślisz.”

„Nic nie zachęca tak do mówienia, jak pragnienie pocieszenia kogoś.”

„Może groby grobom same z siebie użyczają sobie lampki i kwiaty w dzień pamięci”.

Błogość nigdy nie jest jednoznaczna”.

„Oczekiwanie należy do natury widnokręgu.”

"CZAS ŻYCIA, CZAS ŚMIERCI" Erich Maria Remarque (zeszyt 7, książka 89)

„ Papierosy nie wywołują rozterki są nieme i dobre”

„Cóż wymaga mniej pożywki niż nadzieja”

„Życie jest proste jeśli się je prosto bierze”

„Kult dyktatorów szybko staję się religią.”

„Gdy cisza aż krzyczy, trzeba ją zagłuszyć czymś jeszcze głośniejszym.”

„ W niebezpieczeństwie nie ma słabości, ani sentymentów”

„Sprawiedliwość i współczucie wiecznie skazane są na beznadziejną walkę i stale od nowa rozbijają się o samolubstwo, obojętność i strach.”

„Pytać kogoś to znaczy wciąż jeszcze uchylać się od decyzji.”

„Człowiek ma odwagę, wtedy gdy może się bronić. Wszystko inne to próżność. Nasze życie jest rozsądniejsze niż my.”

„Póki człowieka nurtują wątpliwości niezdolny jest do wielu innych doznań, dopiero gdy już niczego nie oczekuje, staję się dostępny wszelkim uczuciom i wyzbywa się lęku.”

„W czasie wojny wyobrażenia o szczęściu zawsze związane są z jedzeniem”

„Nie rozczarowują tylko rzeczy najprostsze: ciepło, woda, dach na głową, chleb, cisza, ufność we własne ciało”

„Kiedy człowiek kogoś kocha, doznaję wielu nowych obaw, o których przedtem nie miał pojęcia.”

„Czy koniecznie trzeba się kogoś lękać, aby nabrać pewności, że się go kocha?”

„Strach człowieka przed śmiercią jest pełzający, dławiący, nieokreślony i groźny, strach który zdaję się brukać, oblepiać i rozkładać, strach nieuchwytny, któremu nie można się oprzeć, strach bezsiły i żrącego zwątpienia, demoralizujący strach o innych”.

„Łatwo jest potępiać i być odważnym, gdy człowiek nic nie ma.”

„Miłość czyni życie lżejszym i cięższym, a czasem nie do zniesienia”.

„Nienawiść czyni człowieka nieostrożnym”

„Cud oczekuje zawsze na końcu rozpaczy”

„W nocy człowiek jest tym, czym właściwie powinien być; a nie, tym czym się stał”

„Wszystko to jest jedno i to samo- pożegnania, powrót, posiadanie i utrata, życie i śmierć, przeszłość i przyszłość. I zawsze i wszędzie znajduję się kamienne oblicze wieczności, którego nie można wymazać”

"TYSIĄC SPOKOJNYCH MIAST" JERZY PILCH (zeszyt nr 7, książka 108)

„Pierwszy dzień pierwszej miłości jest ostatnim dniem twojego dzieciństwa, dotychczas nie istniałeś”

„Mężczyźni do czterdziestki nie powinni mówić w ogóle, a i po czterdziestce niewiele.”

„Gniew dzieli się na rozdrażnienie, manię i szał” – J. Damiesceński.

„ Gniew dzieli się na: gniew bez głosu, gniew z głosem i gniew wyrażony w głosie”- Grzegorz z Nisy.

„ Mężczyzna ma tylko jeden powód żeby przestać pić, kiedy mianowicie spostrzega, iż na skutek picia głupieje”

„Terror nie jest dziedzina spekulacji, terror to jest dziedzina wstrząsów”

„Prawdziwy artysta spirytualiów piję wyłącznie bez powodu i bez okazji, co więcej typowych okazji, w których zwyczajni  śmiertelnicy nurzają się w błocku nieoczekiwanych uniesień on z całym autokratyzmem unika.”

„Rozmawianie z kobietą, której się nie kocha, o innej kobiecie, którą się kocha to jest śmiertelny występek.”

„… mina bezradnej kobiety, która stara się dojść do ładu z męską bezmyślnością, ponieważ nie ma wyjścia”

„Zajmowanie ostatniego miejsca w popularnej grze pozorów nie jest złą rzeczą”

„ Zmyślanie historii, w których się występuje, jest powinnością i nieodpartą pokusą prawdziwego mężczyzny, wymyślana historia jest pieśnią jego życia i śmierci, opowieść przegranego, zmyślana opowieść przegranego jest znakiem zwycięscy”.

Pierwsze koty za płoty:)

Kilkanaście lat temu zaczęłam zapisywać w zeszytach cytaty z przeczytanych książek. Różnie bywało. Był czas, że w ogóle ich nie spisywałam uważając...? no właśnie nie wiem co uważając:) Na szczęście powróciłam do pisania. Przez lata uzbierało mi się 8 zeszytów, ponad 3000 cytatów z około 150 książek. Rzecz jasna nie wszystkie książki znalazły się w zeszytach. Musiałoby ich być dużo więcej:) Zbierałam się założeniem bloga już jakiś czas. Czasem sobie spisywałam cytaty z którejś z książek dzięki temu już teraz mogę coś zamieścić. Resztę będę wklejać na bieżąco. Postaram się by codziennie dochodziły cytaty z jednej książki:) To jest taki wpis jaskółka zwiastujący całą resztę. Jeszcze nie wiem czy sobie poradzę z umieszczeniem zdjęć itp, itd. Ale myślę, że tak:)