„DZIEWCZYNA Z ZAPAŁKAMI” Anna Janko (zeszyt nr 8, książka 150

„Z rodziców trzeba się rozebrać jak z ciasnego ubrania, co hamuje ruchy, krępuje, wciska w ramiona i wbija w krocze.”

„Młodość to jest wyrok, od którego można odwołać się dopiero po latach.”

„Takiego mamy Boga, na jakiego nas stać. Bo jego koncepty tworzymy sami. Myśli naszymi myślami, czuje naszymi zmysłami, płacze naszymi łzami. Dysponuje naszą wiedzą i samowiedzą.”

„Faceci bez wyobraźni mają żonidła.”

„Rewolucja zawsze najpierw jest dziewicą, potem czarownicą. Swoich buntowników najpierw namaszcza, wieńczy i poświęca, a potem, niesyta ofiar, załamuje się, aż po jądro swej ideologii, po to, by móc dalej kreować chaos, który jest w istocie żywiołem.”

„Naprawdę mocno być-można tylko wobec kogoś.”

„Strumień czasu. Czas biegnie zawsze w przeciwną stronę niż my. Gdybyśmy szli zawsze z czasem nie mijałyby nas minuty, godziny, dni ani lata. Mielibyśmy je zawsze przy sobie. I zdążalibyśmy z nimi do morza czasu.”

„NAWRÓCONY W JAFFIE” Marek Hłasko (zeszyt nr 5, książka 68)

„Każda kobieta, jest szczęśliwa, jeśli jej powiesz, że daję Ci sen.”

„Nędza nie wymaga tego, by się człowiek musiał usprawiedliwiać z tego, że nie ma hotelu, szklanki kawy.”

„Tylko z sukcesu człowiek musi się usprawiedliwiać.”

„Kobiety lubią mężczyzn, którzy nie zdają sobie sprawy ze swego wdzięku, którzy są wstydliwi.”

„Żadna kobieta nie zapomni swoich marzeń o tym , kogo chciała mieć. Jedna chciała mieć brutala, druga liryka, trzecia jeszcze kogoś. Tych spraw nie da się w kobiecie zabić. Najłatwiej wyrolować taką, która właśnie chcę zapomnieć. Te są najgłupsze: szukają przygody, a wplątują się w miłość. Najbardziej zawsze mnie śmieszą te, które uchodzą za zimne i skąpe. Te są najłatwiejsze.

A najlepsze są te, które chcą się mścić na mężczyznach. To najlepszy, najwartościowszy element. Zabierają o połowę czasu mniej od tych, które chcą przeżyć wielką miłość. W kobiecie zawsze zwycięży sprawiedliwość. To po prostu dlatego, że one więcej wiedzą o bólu od nas. Nawet te najgorsze kurwy.”

„SENNOŚĆ” Wojciech Kuczok (zeszyt nr 8, książka 140)

„W resztkach świadomości legnie się poczucie winy.”

„Czas jest wrogiem zauroczeń.”

„Ludzie tak naprawdę mogą mieszkać tylko w innych ludziach, depresja to nic innego, jak bezdomność, na depresję cierpią ludzie, którzy nie mają w kim mieszkać.”

„By geniusz kłamstwa był przekonujący muszą być spełnione dwa warunki: zawsze mówić, to w co ludzie chcą wierzyć, i zawsze kłamać tak, żeby wierzyć sobie samemu.”

„Czyż nieodpowiedzialna przysięga nie jest kłamstwem w zarodku?”

„Cmentarz to złomowisko pamięci.”

„Niekochanym niewiele się przytrafia, ich nieżywe życia porastają pleśnią, ich dusze się duszą.”

„Rany to larwy blizn.”

„Śmiertelnie chorzy mają tę przenikliwość daną dzięki ostatecznej perspektywie, widzą więcej, a waga ich słów zdaję się precyzyjnie odmierzona.”

„Siedem jest grzechów głównych a najcięższym jest lenistwo. Pod wieloma imionami będzie się ono przed tobą maskować; jako posępnica albo melancholia będzie występować najłatwiej. Nie poddawać się gnuśności, jak raz cię dopadnie, nigdy nie opuści. Noce prześpisz, dnie przeziewasz, trudnościom umykając, wysiłku unikając, oślepniesz i ogłuchniesz na żywioły wszelkie. Robak roztoczy nad tobą opiekę. Zamiast radości poczujesz zazdrość wobec wszystkich, którym życie smakuje. Nie będziesz żył tylko pleśniał, z pleśnią na ustach dreptał w miejscu, cudzym pleśniom wrogi.”

„DZIEDZICTWO ESTERY” Sandor Marai (zeszyt nr 8, książka 141)

„Bać można się tylko kogoś, kogo kochaliśmy lub nienawidziliśmy, kto był dla nas bardzo dobry, albo bardzo okrutny, albo świadomie niegodziwy.”

„Nie ma specjalnego powodu, aby umrzeć, jak nie ma specjalnego powodu aby żyć.”

„Beznadziejne miłości nigdy nie przemijają.”

„Idee są bezpieczniejsze i łatwiej zawiera się z nimi kompromisy”

„Po upływie pewnego czasu niczego już między ludźmi nie można uporządkować (…) człowiek żyje, łata z kawałków, poprawia, buduje, czasem niszczy swoje życie, lecz z upływem czasu dochodzi do wniosku, że ta całość to, co poskładał z błędów i przypadków, jest czymś niezmiennym.”

„Na imię coś w człowieku reaguje, bądź to z aprobatą, bądź też z dezaprobatą. Jest to odczucie pierwotne, niesprawiedliwie. Ale takie pierwotne odczucia określają nasze relacje ze światem, nasze sympatie i nienawiści.”

„Jego łzy były prawdziwymi łzami, ale nie rozpuszczały w nim niczego, co jest pamięcią lub bólem.”

„Człowiek przez całe życie milczy o czymś, co w tym jego życiu jest najważniejsze. Czasami umiera na to milczenie.”

„W tym życiu jest jakieś przekleństwo, wiele czasu upłynie nim człowiek je dostrzeże.”

„Porzucić kogoś przez roztargnienie to już więcej niż podłość.”

„Prawo wszędzie na świecie głosi, iż to, co zostało zaczęte, powinno być dokończone.”

„Trzeba kochać odważnie. Trzeba tak kochać aby nic nie mogło zrobić tej miłości, ani złoczyńca, ani niecny zamysł, ani prawo boskie czy ziemskie, nic.”

„Odwaga mężczyzny jest czymś śmiesznym w miłości. Miłość to dzieło kobiet. Tylko w tym jesteście wielkie. To nie prawda, że za miłość są odpowiedzialni mężczyźni. Musicie kochać heroicznie.”

„SEKRETNE ŻYCIE PSZCZÓŁ” Sue Monk Kidd (zeszyt nr 8, książka 148)

Kobiety są najlepszymi pszczelarkami, ponieważ mają wrodzoną skłonność do tego, by kochać stworzenia, które je żądlą. To przychodzi po latach kochania dzieci i mężów.”

„Każda istota ludzka ma w głowie stalową płytkę, lecz jeśli się od czasu do czasu poleży i postara się jak najmniej ruszać, płytka odsuwa się niczym drzwi windy i wpuszcza do środka utajone myśli, które czekają cierpliwie na podejście i naciskają przycisk, żeby pojechać w górę. Prawdziwe kłopoty zaczynają się, gdy te ukryte drzwi są długo zamknięte.”

„Czy to co zbliża ludzi i budzi w nich pewien rodzaj miłości są razy jakie wcześniej odnieśli?”

„Jeśli czegoś od kogoś potrzebujesz musisz dać tej osobie szansę na to, żeby ci tę rzecz sama ofiarowała.”

„PANI DALLOWAY” Wirginia Wolf (zeszyt nr 7, książka 118)

Rekompensata starzenia się polega na tym, że namiętności nie tracą nic na swej sile, ale człowiek zdobywa-nareszcie pewną umiejętność posługiwania się własnym doświadczeniem, dokładnego zbadania go, obejrzenia ze wszystkich stron, w świetle.”

„Zazdrość żyję dłużej niż wszystkie namiętności ludzkie.”

„Ludzie mają w sobie tylko tyle dobroci, tyle wiary, tyle miłosierdzia, ile im potrzeba żeby zwiększyć rozkosz chwili.’

„Jak można poznać drugiego człowieka? Człowiek spotyka się z drugim co dzień, a potem nie widują się miesiącami, latami. Więc żeby poznać kogokolwiek trzeba odszukać tych ludzi, którzy go uzupełniają; a nawet poznać miejsca, które człowieka uzupełniają.”

„Rzeczy, które się robi milion razy, stają się przez to bogatsze, chociaż można by powiedzieć, że jednocześnie bardziej wyświechtane. Przeszłość wzbogaca.”

„Żadna rozkosz nie może się równać, z rozkoszą jaką daje wyrzeczenie się trumfów młodości, zgubienie się w procesie życia, po to żeby je odnaleźć z nagłym spazmem radości, kiedy wstaje słońce.”

„ULICA MARZYCIELI” Robert McLiam Wilson (zeszyt nr 7, książka 117)

„Miasta, to proste organizmy, zwykłe zlepki ludzi, zarazem jednak są też skomplikowane jak geograficzne i emocjonalne ekstrakty narodów. Przyczyną, dla której jakieś miejsce jest miastem, nie jest jego rozmiar. Już prędzej szybkość, z jaką chodzą mieszkańcy, krój ich ubrań, brzmienie nawoływań. Przede wszystkim, miasta są miejscem spotkań opowieści. Mężczyźni i kobiety to fabuły, nieskończenie zawikłane i intrygujące. Ich podszepty składają się w narrację, która przerasta największe dzieła Tołstoja. Niepodobna oddać całego przepychu i piękna najzwyklejszej godziny, najzwyklejszego mieszkańca Belfastu. W miastach historie miotają się, plączą. Fabuły stykają się i splatają lub rozchodzą. Miasta to wieża Babel prozy.”

„W końcu, po iluś pokoleniach tysięcy, setek tysięcy ludzi, samo miasto wchłania już opowieść niczym gąbka, tak jak papier wchłania atrament. Zapisana jest w nim przeszłość i teraźniejszość. Ludzie nie zaniedbują pamiętnika. Ich zwierzenia są szczere, choć mimowolne.”

„Czasami, późno w nocy, kiedy większość śpi-miasto przystaje na chwilę i wzdycha. W tym westchnieniu wraz z nagromadzonym ciepłem letniego dnia oddaje też opowieść.”

„Śpiące miasta, podobnie jak śpiący mieszczanie, obsługują zdarzenia, pielęgnują fabuły. W tej chwili mają przerwę. Wkrótce ruszą i znów wszystko się zacznie.”

„EWA LUNA” Isabel Allende (zeszyt nr 7, książka 112)

„Rzeczywistość nie ogranicza się do tego, co postrzegamy na powierzchni, ma też pewien wymiar magiczny i jeśli komuś przyjdzie ochota, może wyolbrzymiać ją i ubarwiać, by życie nie toczyło się tak monotonnie.”

„Śmierci nie ma. Ludzie umierają tylko wtedy, gdy się o nich zapomina.”

„Obrazy się zużywają, kolor przechodzi do oczu tych, którzy na nią patrzą. W ten sposób malowidła coraz bardziej, aż wreszcie znikają.”

„Mówiąc do rytmu łatwiej spamiętać opowieści, bo każda płynie własnym rytmem”

„Sztuka lepienie stanowi bowiem niebezpieczną pokusę: gdy już raz poznasz jej tajemnicę, nic nie stoi na przeszkodzie, byś odtwarzał wszystko , co przyjdzie ci do głowy, aż powstanie sztuczny świat, w którym sam się zgubisz.”

„Nie istnieje nic, co nie ma nazwy, milczenie wymazuje zdarzenia z pamięci, aż wreszcie odsuwa je w niebyt.”

„Nie dobrze jest być zależną od męża, ten kto płaci wymaga.”

„Mężczyzna i kobieta, w tym przypadku to bez różnicy, są modelami wszechświata  w mniejszej skali. Dlatego wszystkiemu, co dzieje się w sferze astralnej, towarzyszą zdarzenia w świecie istot ludzkich i każda osoba doświadcza związku z określonym układem, planem, zgodnie z podstawową konfiguracją, przypisaną sobie od chwili zaczerpnięcia pierwszego oddechu.”

„Człowiek musi mieć w domu własny ołtarzyk, żeby wydawać na świece, a nie na klechów.”

„Każdy prowadzi swoją własną wojnę, której końca nie widać, więc lepiej prowadzić ją z radością, żeby życie nie upłynęło na czekaniu na jakieś ostateczne zwycięstwo,  po którym dopiero można się poczuć się dobrze.”   

„Każdy człowiek rodzi się obdarzony jakimś talentem i szczęście lub pech w życiu polegają na tym, czy to odkryje i czy w świecie jest ten talent zapotrzebowanie, bo zdarzają się uzdolnienia bezużyteczne.”

„Seriale telewizyjne to kwestia wiary. Trzeba wierzyć i koniec. Jak zaczynasz to roztrząsać, odzierasz je z uroku i wszystko niszczysz.”

„Rozsypanie w garstkę kurzu, taki los spotyka ostatecznie każdego, kto jest pozbawiony dobrych wspomnień.”

„Rzeczywistość jest mgławicą, nie udaję nam się jej ogarnąć ani rozszyfrować, bo wszystko dzieję się równocześnie.”

„Możliwe jest tworzenie rzeczywistości na miarę własnych pragnień.” 

„MASZEŃKA” Vladimir Nabokov (zeszyt nr 5, książka 60)

„Zdarzają się mgnienia, kiedy wszystko staję się potwornie bezdenne, głębokie, kiedy wydaję się, że tak strasznie jest żyć, a jeszcze straszniej umrzeć.”

„Perfumować list to jakby opryskać perfumami buty, po to by w nich przejść przez ulicę.”

„Pamięć wskrzesza wszystko prócz zapachów, nic za to nie wskrzesza przeszłości w takiej pełni, jak związany z nią niegdyś zapach.”

„Dławiące poczucie osamotnienia, ogarnia nas zawsze, gdy drogi nam człowiek oddaje się marzeniu, w którym nie ma dla nas miejsca.”

                                      

                                      

„BAGAŻE FRANZA K” Remigiusz Grzela (zeszyt nr 7, książka 122)

„Prawdziwe troski nie znajdują się tak blisko ziemi, lecz dopiero na poziomie twarzy dorosłych.”

„Nieśmiertelność nie jest wybredna. Każdy kto zetknie się z wielkim człowiekiem, maszeruje wraz z nim ku nieśmiertelności, niekiedy w niezgrabnych butach.”

„MISTRZ I MAŁGORZATA” Michał Bułhakow ( zeszyt nr 3, książka 32)

„W kategoriach rozumu, nie można przeprowadzić żadnego dowodu na istnienie Boga.”

„Po to, żeby czymś kierować trzeba bądź, co bądź mieć dokładny plan, obejmujący jakiś możliwie przyzwoity okres czasu.”

„Wszystko jest chwiejne i umowne.”

„Cały dowcip polega na demaskowaniu.”

„Poczucie czegoś nieprzyjemnego pojawia się, gdy człowiek stara się znaleźć w centrum uwagi, albo przynosi gdzieś sensacyjną wiadomość.”

„Miłość napada, tak jak napada w zaułku wyrastający spod ziemi morderca i poraża od razu. Tak właśnie razi grom lub nóż bandyty.”

„Człowiek, który w głębi siebie nie kryje niespodzianki,  z reguły nie bywa interesujący.”

„Język może ukryć prawdę, ale oczy niby spłoszona pytaniem prawda na okamgnienie skacze z dna duszy w oczy.”

„Kryję się coś niedobrego w mężczyznach, którzy unikają wina, gier, towarzystwa pięknych kobiet i ucztowania.”

„Zniewagi są najczęstszą nagrodą, za dobrze wykonaną pracę.”

„…Ogień, od którego wszystko wzięło swój początek, i którym wszystko się kończy.”

„Noc otwiera prawdę.”

„Tchórzostwo to najstraszniejsza z ułomności.”